Vrijdag, 6 augustus 2004
René schrijft.
Tja, de vorige dag heb ik geschreven tijdens het poli-bezoek. Wij konden niet verwachten dat toen ik rond middernacht Philippa haar laatste medicijn kwam brengen ze al redelijk hoge koorts zou hebben. Het protocol schrijft voor dat als je kind in aplasie is en een koorts heeft ontwikkeld van boven de 38,5 je contact moet opnemen met het ziekenhuis. Na wat heen en weer bellen en opnieuw temperaturen bleek dat de koorts niet aan het dalen was, maar alleen maar verder aan het stijgen. De dienstdoende arts heeft ons toen ontboden om zo snel mogelijk Philippa te onderzoeken. Waar ze in dit soort gevallen bang voor zijn is dat er een infectie rond de PAC aan het ontwikkelen is. Om dit in de kiem te smoren moet direct worden begonnen met een antibiotica kuur. Rond 03:30 komen wij aan in het AMC. Het was lekker rustig om de weg, dus voor het eerst de A6, A9 en A1 leeg gezien. We worden direct opgevangen door de verpleging; er is al een kamer klaargemaakt voor Philippa; omdat ze in aplasie is en een infectie heeft komt ze automatisch in een ‘box’ te liggen. Dit is een aparte kamer, geïsoleerd van de rest om verdere infectie te voorkomen. Hier gelden strenge hygiëne normen; handen wassen en desinfecteren iedere keer dat je de kamer betreedt; mondkapje voor als je een neusverkoudheid of iets dergelijks hebt etc.
Maar goed, uiteindelijk is het rond 04:30 u als Philippa weer in slaap valt en ik op mijn opklapbedje naast haar bed. De ochtend komt al vroeg. Rhian is ondertussen bezig om logeerspullen te verzamelen voor de kinderen en voor haarzelf. Wij hadden al afgesproken dat mijn vader het hele spul zou komen ophalen omdat Philippa dinsdag de bloedtransfusie zou moeten krijgen. Ik zou dan normaal naar mijn werk kunnen gaan. De plannen worden volledig omgezet zodat de kinderen bij mijn ouders gaan logeren en Rhian blijft bij Philippa overnachten. Wij konden gelukkig regelen dat Benjamin óók bij Philippa op de kamer mocht slapen anders had deze constructie nooit gewerkt. Ik had dan iedere dag naar het AMC moeten komen om naast Philippa te slapen terwijl Rhian in het Ronald McDonald huis zou slapen. Dit alles is ons gelukkige bespaard gebleven. Achteraf maar goed ook; ik heb iedere avond tot laat gewerkt om alles in goede banen te leiden. Als ik daarnaast ook nog de ritjes AMC en de bijbehorende slechte nachtrust had was het niet goed gegaan.
Philippa ligt nu al weer 4 dagen in het ziekenhuis aan de antibiotica, maar ze heeft nog steeds koorts; het komt en gaat met pieken en dalen. Als ze niet koortsvrij is mag ze ook niet naar huis. Vooralsnog lijkt het er op dat ze een virale infectie heeft en geen bacteriële en dat haar PAC vooralsnog gelukkig niet in gevaar is hierdoor; vandaag heeft de verpleging onder de pleister gekeken van de PAC en er is geen roodheid te zien.
Vandaag ben ik op tijd van mijn werk vertrokken om via huis (spullen ophalen) naar het AMC te gaan om Philippa en Rhian weer te zien. Mijn vader heeft Rhian en Benjamin naar huis gebracht. De overige kinderen blijven bij opa en oma logeren totdat we meer zekerheid hebben wanneer Philippa weer naar huis mag gaan.