Dagboek van Philippa/ Philippa's diary
Email: Philippa.den.hollander@freeler.nl                                   Last update: 22-07-04 23:56.

Home

Voorwoord

Publicatie

Dagboek

Fotoalbum

Weblog

Boodschap

Bloedwaardes
 
English version:

Summary

Publication

Open letter

Photoalbum

Leave a Message

Donderdag, 22 juni 2004
René schrijft
Vanmorgen moest Philippa weer naar het ziekenhuis in Lelystad om bloed te prikken. Wederom zal gekeken worden of zij voldoende goed in haar cellen zit om de geplande chemokuur alsnog te ondergaan. Omdat wij niet zeker zijn of het bloedonderzoek op de juiste wijze is aangevraagd belt Rhian voor de zekerheid eerst naar het ziekenhuis. Daar blijken ze niets te hebben ontvangen. Na de AMC dagverpleging gebeld te hebben (pas om 09:30 open) en de opnameafdeling is na enige vertraging het formulier alsnog via de fax onderweg.
Ik moet op tijd op mijn werk zijn, dus gaat Rhian met de kinderen op stap. Gelukkig mogen de overige kinderen bij Cathy spelen. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis blijkt dat er nu twee aanvragen zijn binnengekomen; zoals de vrouw achter de balie zegt: “ééntje had ik vanmorgen al en toen kreeg ik er nog eentje!”. Zo zie je maar weer hoe moeilijk het is voor twee verschillende ziekenhuizen om met elkaar te communiceren.
De uitslag wordt aan het eind van de middag doorgebeld door het AMC. Philippa zit voldoende goed in haar cellen om de kuur te mogen ondergaan. De exacte waarden weten ze op dat moment niet; de gegevens zijn al doorgestuurd naar de opname afdeling. Het geeft ons wel een onzeker gevoel, omdat de laatste keer pas na gericht navragen bleek dat Philippa’s witte bloedcellen te laag waren. Wij zullen dit morgen in het AMC bespreken; wij worden daar om 11:00 uur verwacht.
Francesca, Isabelle en Joshua gaan logeren bij Opa en Oma in Vinkeveen; Rhian gaat deze keer mee –en natuurlijk Benjamin- naar het ziekenhuis. Als de rest van de kuur goed verloopt zou dit wel eens één van de laatste opnames kunnen zijn.
Mijn ouders zijn onmisbaar in deze tijd; zij hebben hun vakantieplannen uitgesteld tot ná de intensieve chemokuren om ondersteuning te kunnen bieden op het gebied van opvang van de andere kinderen indien nodig. Zelf vinden zij dit vanzelfsprekend, wij zijn ze echter ontzettend dankbaar voor de ondersteuning die ze ons hierdoor kunnen bieden.