Bloedwaardes
English
version:
·
Maandag, 29 maart 2004
Rhian schrijft.
Philippa is op. Als ik aankom op de zaal zie ik gelijk aan haar dat ze niet
lekker is. Al snel merk ik dat alles een probleem is; ze heeft geen fut, kijkt
lodderig uit haar ogen en haar wangen zijn rood. Ze wil alleen slapen en wordt
pas echt levendig om 10 uur. Ze wil op de computer spelen maar is gauw uitgeput;
ze heeft voortdurend stekende pijn in de kaak en kiezen. Ze heeft ook buikpijn
en diarree. Hier wordt je als kind niet vrolijk van, maar je zou geen échte
Philippa zijn als je in je bed blijft terwijl je kan verven in de speelkamer. Ze
doet haar best en gaat een portret van mij maken van verf; roze trui, bruine
broek, oorbellen; alles heeft zij ondanks haar pijn nauwkeurig geschilderd. Er
worden zelfs opnames gemaakt voor het Emma TV programma. Omdat er een verhoogt
amylase in haar bloed is aangetoond moet er een echo van haar alvleesklier
worden gemaakt om 14:00 uur. Ze moet vanaf ontbijt nuchter blijven, maar met
kaak- en buikpijn heeft zij daar gelukkig geen moeite mee. De diëtisten komen
’s ochtends langs om te praten over voedselveiligheid als Philippa in aplasie
(verlaagde weerstand) raakt. Het klinkt behoorlijk zwaar, ze mag niet eens
kraanwater drinken in deze fase, alles moet gekookt worden en zo kiemvrij
mogelijk zijn. De oncoloog verwacht dat dit niet zal gebeuren met Philippa, maar
wij moeten alles weten uit voorzorg. ’s Middags gaan wij naar de röntgenafdeling
voor een echo van haar buik, een longfoto om de lymfeklieren te bekijken en een
handfoto voor het groeionderzoek. De eerste indruk geeft aan dat er niets aan de
hand is.
16:00 uur. De oncoloog komt even langs om te kijken hoe alles gaat. Zij is heel
aardig, super rustig en met een vrolijke zelfverzekerde uitstraling die zegt
“het komt allemaal wel goed”. Ze verteld dat zowel de kaak- als de buikpijn
hoogstwaarschijnlijk bijverschijnselen zijn van de Vincristine. Philippa krijgt
360 mg paracetamol voor de pijn. Ze blijft moe en zielig en slaapt vroeg om
19:30.