Bloedwaardes
English
version:
· Dinsdag, 30 maart 2004
René schrijft.
Philippa heeft goed geslapen vannacht; de nachtzuster komt een paar keer per
nacht langs om de infuusvloeistof te vervangen als deze op is. Ze krijgt haar
Dexamethason nog steeds 3 maal daags via het infuus. Later zal ze dit als
pilletje moeten innemen. Vandaag moeten wij voor een standaard onderzoek naar de
tandarts; als er iets aan Philippa’s tandjes moet gebeuren dan moet dit in
verband met mogelijk infectiegevaar gebeuren voordat ze in aplasie terecht kan
komen. Om 10:00 uur worden wij opgehaald door de Pedagogisch medewerker die ons
naar de tandarts gaat begeleiden. Haar mandje met speelgoed gaat mee om Philippa
af te leiden tijdens het onderzoek. Ondanks de hevige pijn in haar kaak werkt ze
volledig mee. Gelukkig ziet alles er goed uit. Omdat ze ook nog veel buikpijn
heeft en zich lamlendig voelt eet ze erg weinig. Gelukkig wil ze even in de
speelkamer spelen; dit geeft weer wat afleiding. Ze speelt even met de zandtafel
terwijl ik op de laptop wat werk voor Marfo heb gedaan. Na een tijdje wilde ze
alleen nog maar knuffelen met mama. Je merkt dat ze erg van slag is van de
medicijnen. Ze is erg moe en slaapt 2 uur lang. Als ze wakker wordt heeft ze
verhoging; 37,8; de zuster stelt voor dat de zaalarts even komt kijken naar
Philippa. Hij onderzoekt haar en besteedt erg veel aandacht aan haar kaken.
Volgens hem zou de pijn in haar kaken ook veroorzaakt kunnen worden door
ontstoken speekselklieren. Dit komt goed overeen met de verhoogde amylase in
haar bloed. Hardop denkend komt hij tot de conclusie dat het wel eens de BOF (!)
zou kunnen zijn. De bof is een zeer besmettelijke ziekte en ondanks dat alle
kinderen hier tegenwoordig voor worden ingeënt kan het bij kinderen met
verlaagde weerstand toch weer de kop op steken. De zuster mompelt nog iets in de
trant van “ziekenhuishygiëne afdeling even vragen” en na 10 minuten komt ze
terug met de mededeling dat Philippa direct wordt verhuist naar een geïsoleerde
kamer. Wat een luxe zo’n kamer helemaal voor jezelf ! Alleen jammer dat Rhian
en ik niet meer over de afdeling mogen lopen. Voor elk wissewasje moeten wij de
zuster oppiepen en voor ieder toiletbezoek moeten wij gekleed in een speciale
overjas óf van de 8ste verdieping naar beneden óf twee gebouwen
verderop op de 8ste verdieping. Het is net als op de camping.
Philippa eet nog steeds slecht. De oncoloog komt aan het eind van de dag nog
even langs. Zij denkt dat het niet de bof is, maar zonder bloedonderzoek is dit
niet met zekerheid te zeggen. Wij kijken nog wat TV terwijl Philippa slaapt en
maken een flesje wijn open. Rhian en Benjamin gaan om ca 21:30 naar het Ronald
McDonald huis en ik werk tot laat aan de website van Philippa. Heb ik in ieder
geval een beetje afleiding. De nachtzuster moest wel een beetje lachen toen zij
om 02:00 uur Philippa’s medicijn kwam geven en ik nog steeds zat te werken.
Soms is jezelf bezig houden makkelijker dan in je bed te liggen nadenken.