Bloedwaardes
English
version:
Vrijdag 7 mei 2004
René schrijft.
De dag begon weer vroeg met zwemles van Francesca; om 07:00
uur begon Francesca’s les en zelf heb ik ook een paar baantjes getrokken. De
laatste maanden heb ik toch wel te weinig aan sport gedaan en ben vastbesloten
daar iets aan te doen. In ieder geval zijn de wekelijkse zwemlessen van
Francesca een goede aanleiding.
Om 09:30 komen Philippa en ik aan in het AMC voor de laatste Asparaginase kuur.
Vandaag moest ook een beenmergpunctie gedaan worden. Om te voorkomen dat
Philippa te veel getraumatiseerd raakt van deze zeer pijnlijke behandeling geven
ze haar weer Dormicum (“vergeetmedicijn”). Al na een paar minuten begint het
te werken. In de tussentijd kijkt Philippa naar een videofilm (Jungle book II).
Achteraf blijkt dat ze vrijwel het gehele begin van de video opnieuw moet kijken
nadat de Dormicum uitgewerkt is omdat ze zich niet meer kan herinneren dat ze er
al naar heeft gekeken. Hieruit blijkt hoe goed het werkt. Gelukkig kan ze zich
niets herinneren van de punctie want deze was weer zeer pijnlijk; na de eerste
keer prikken kwam er niets uit de injectiespuit, dus moest er op een andere
plaats op haar heup opnieuw worden geprikt. Ze schreeuwt het uit van de pijn en
moet door 2 verpleegkundigen en de pedagogisch medewerker op haar buik op de
behandeltafel worden vastgehouden. Als er dan eindelijk “bloed” uit komt
moet dit eerst ter plekke worden beoordeeld door iemand van het lab om te
bepalen of het daadwerkelijk om beenmerg gaat. Dit was gelukkig het geval en dus
kon Philippa worden bevrijd uit haar positie. Vrijwel direct daarna ging het al
een stuk beter; het infuus moest nog worden aangeprikt in de PAC, maar hier
voelt ze niets meer van. Ze mag deze keer een groot ‘prikcadeautje’
uitzoeken. Ze kiest een ketting.
Ik heb van een collega een cadeautje gekregen voor Philippa om uit te pakken in het ziekenhuis. Het bleek een Betty Spaghetti set te zijn en Philippa was er erg blij mee (nogmaals bedankt, Truus).
De pedagogisch medewerker komt langs met deeg en vormpjes om cakejes te maken voor moederdag. Philippa vindt het prachtig om in haar bed lekker te mogen kliederen.
Terwijl de cakejes in de oven staan komen opa en oma nog even langs. Oma heeft weer een paar mutjes/ petjes voor Philippa gekocht en heeft er gelijk maar één voor haar zelf aangeschaft. Misschien wordt het weer een trend !
Philippa maakt nog een paar verftekeningen.
Om 16:00 uur is de behandeling afgerond en mogen we naar huis. Het was helaas erg druk op de weg en na 1 ˝ uur kwamen wij eindelijk thuis. De cakejes nemen wij mee voor moederdag.